Henriëtte

Ik ben Henriëtte van den Berg en werk sinds 1 oktober 2017 als vrijwilliger bij de Dierenstee.
Ik was tot 2016 nog nooit in een asiel / dierenopvang geweest en dacht altijd dat een asiel het ergste was wat een dier kon overkomen.
Begin 2016 kwam aan die gedachte een eind toen ik met veel liefde Bubbel mee naar huis nam om hem een nieuw thuis te geven.

Vanaf dat moment zei ik : “als ik ooit werkeloos wordt ga ik in het asiel werken”.
In oktober 2017 was het moment daar en ik ben direct bij de Dierenstee aan de slag gegaan. Wat een dankbaar werk!
Ik werk in de ochtendploeg bij de katten dus na een rondje kroelen alles lekker schoonmaken en als een kat tussendoor aandacht vraagt, krijgt ie dat natuurlijk ook! Het is soms nodig om eerst wat nat voer te geven, ander kom je niet aan schoonmaken toe.
Op quarantaine is het altijd even kijken hoe een kat op je reageert. Zeker als ze net binnen zijn kunnen ze uit angst nog wel eens blazen of flink uithalen. Ik heb in al die tijd maar 1 keer een flinke nagel in m’n hand gehad. Maar het gebeurt ook wel eens dat een kat je been als krabpaal gebruikt.
Ik wordt altijd zo blij als een moeilijk plaatsbare kat ( door ouderdom, onzindelijkheid, niet sociaal of ziek) toch weer een nieuw thuis krijgt. Ook vaak verbazing als die leukerd, waar in mijn ogen niets aan mankeert, toch redelijk lang bij ons woont, zoals bijvoorbeeld die leuke Poffertje, Bo of Joep. Ik heb er ook een naamgenoot gehad.. wat een schat!

Ik heb in de tijd dat ik bij de Dierenstee werk flink wat favorieten gehad en hoop altijd nog eens iets te lezen over hen op de website, bij post geplaatste dieren. Het is ook altijd weer een mooi moment als je die ene kat die bang en onbenaderbaar is toch ineens kan aaien.
Ondertussen heb ik al weer ruim 1,5 jaar een nieuwe baan maar heb een weg gevonden om dit te combineren met de Dierenstee. Ik zou dit niet meer willen missen!


In de tijd dat ik dit schrijf zitten we middenin de Coronacrisis, dus aanpassen aan je kat als je thuis zit te werken….
Op dit moment ook minder diensten in de Dierenstee, veiligheid voor alles.
Vandaag was ik weer ingeroosterd, er zaten weinig katten, groot voordeel voor hen dat ik ze veel aandacht heb kunnen geven. Wat zijn een paar uurtjes in de week als je daar dieren mee kan helpen. En weet je? Het geeft mij een ontzettend goed gevoel iets van mijn vrije dag te besteden aan een goed doel. Je krijgt er zoveel liefde voor terug!

==============================================================================

Corien

Mijn naam is Corien van Es, getrouwd met Kors en samen hebben wij drie nog thuiswonende kids. Wij leggen ons toe op het verantwoordelijke hobbymatig fokken van onze geliefde Duitse Herdershond en Maine Coon. Zoals jullie misschien wel weten, ben ik de moeder van Lieke. Toen onze 3 kinderen allemaal op de basisschool zaten, ben ik eerder een aantal jaren als vrijwilliger betrokken geweest bij De Dierenstee en toen met name in de verzorging van de katten. In schoolvakanties ging Lieke vaak mee en ik was dan ook niet verrast, dat ze daar haar stages voor de opleiding dierverzorging wilde gaan lopen. Doordat het openbaar vervoer vanuit Fijnaart best wel een dingetje is, werd ik haar trouwe taxichauffeur en kwam zo weer terug op het vertrouwde, in zeer positieve zin veranderde nest. Nu merkte ik op, dat er halverwege de middag geregeld wat tijd loos was voor de stagiares. Bij mij groeide het plan om dat op te vullen met een leuk karweitje, dat ook geld in het laadje zou brengen, namelijk snuffelmatten maken. De praktijk leerde, dat veruit de meeste matten op onze keukentafel ontsproten. Ze bleken een succes en gingen mee naar de markten in de Hoekse Waard waarop de De Dierenstee zich presenteert.

Inmiddels was ik geregeld “op het asiel” en zag ik de berg met tweedehands honden-en kattenspeelgoed die binnengebracht werd. Met een rol folie en leuke lintjes begon ik daar pakketjes voor een mooi prijsje van te maken en ook die gingen mee naar de markt, open dag en kwamen terecht in ons winkeltje in de hal. Tot de voorraad vanuit het magazijn de moeite niet meer waard was… wat nu? Al jaren zeurde er een plannetje door mijn hoofd om zelfgemaakte dierenspullen te gaan verkopen en zo werden die sluimerende ideeën boven tafel gehaald en ingezet om geld te genereren voor De Stee. Enorm veel gehaakte muizen en balletjes rolden van mijn haaknaald, stoffen muizen gemaakt op de door mij gehate naaimachine, spijkergoed visjes… geinjecteerd met geurende valeriaan. Altijd thuis werken is ook niet leuk, dus dat karweitje deed ik met plezier in de hal . Botten gevormd van oude spijkerbroeken gevuld met petflessen voor het geluidje. Speeltouwen van kleurige fleece met of zonder bal. Teddyberen met nieuwe geborduurde ogen en piepjes in hun buik er kwam/komt geen einde meer aan. Met zorg ingepakt vonden ze hun aftrek

En toen kwam de klapper vorig jaar… de Kerstmarkt!

Tijdens een overleg over “de markten” werd het idee gevat om ons ook te laten zien op de drukbezochte kerstmarkt in Oud-Beijerland. Het plan bleek te ambithieus en de standhuur niet haalbaar…. Was het geen leuk idee om het op ons eigen terrein te organiseren? Het plan werd omarmd door iedereen die het hoorde. Ik vond het ook veel leuker om het bij “ons” te houden en zo meer mensen erbij te betrekken en er een gezellig evenement van te maken in een Kerstsfeer met z’n allen… en dat is gelukt!

Met een groepje van zo’n 12 mensen (vrijwilligers, stagiares, beheerders en bestuursleden) zijn we een aantal keer met z’n allen bij elkaar geweest en hebben we de structuur opgezet, later de uitvoering. Er kwam een Facebookgroep voor goed overleg en wij hebben ons in het diepe gestort. Samen met klein aantal andere vrijwilligers (en vrienden en familieleden) hebben we van augustus tot de markt begon gefreubeld met man en macht.

Toen het één en ander even niet zo lekker liep, kwam ik tot de ontdekking dat het “mijn” evenement was geworden in de ogen van de anderen. Toen heb ik de organisatie opgepakt, ben ik gevallen, opgestaan en doorgegaan. Het was een mega-klus; de organisatie van de dag, het bedenken van hoe en wat, de mensen op de hoogte houden, motiveren, het maken van heel veel verkoopwaar en natuurlijk de uitvoering op de dag zelf, die in de handen van veel vrijwilligers was. Dankzij de medewerking van iedereen werd het een daverend succes en bracht het een prachtige som geld op. Door de inzet van “onze” kerstman en een span huskies, die de check virtueel naar Stichting Dierenlot brachten, werd het nog meer.

In deze Corona-tijd willen bij mij de ideeën niet goed komen, maar toen Niek kwam met de vraag om een stukje te schrijven over hoe ik mijn vrijwilligerswerk invul voor “Vrienden van De Dierenstee” èn of ik eens na wilde denken over “kerstpakketten en vogelpakketten” voor dit jaar, begon het toch weer te kriebelen….

“De Vrienden” zijn hard op zoeken naar enthousiaste mensen met ideeën, organisatorisch talent en natuurlijk uitvoerders om Opvangcentrum De Dierenstee financieel bij te staan. Zeker nu de markten voor dit jaar 0,0 opbrengen. Met z’n allen kunnen we veel!

Ook vrijwilliger bij de vrienden worden? Stuur dan een mailtje naar info@vriendenvandedierenstee.nl